tragedi yang menggemparkan...:(

tempohari memang saya betul2 rasa tak sihat badan - dengan jayanya menelan panadol 2x - tak jalan, last2 kamikaze makan painkiller sebab migraine kepala membuatkan rasa macam nak hantuk kepala kat dinding, sakit belakang buatkan saya rasa macam nak mengeliat doplohpat jam **tapi tak boleh sebab pusing kiri kanan pun takde bunyi "kruk-krak" yang ditunggu-tunggu:(**...

nak dijadikan cerita masa tu jugak lah anak3 merengek nak makan nasi goreng seafood..takde masalah pun koz saya memang jarang menghampakan permintaan anak3 lagi-lagi pat makan ni **ini saya ikut pesanan arwah Tok Mak saya - jangan disekat kalau anak3 nak makan**..jadiknya, saya gagahkan diri masak nasi, siapkan rencah - udang, sotong, fishcake + mixed vege (carrots & kacang peas) dan cili potong sket buat penambah warna..nasi dah masak, jeng jeng jeng..anak3 makan penuh selera...Alhamdulillah **always make me fuzzy inside when my boys eat whatever I cooked until the last bite**

dlm menyuap anak3 tu **ya, saya masih menyuap anak3 saya lagi - that's my bonding time with my boys, even dengan Harryth sekalipun walau dia dah nak masuk 7 years old next Jan **, saya melawan rasa mengantuk..the drugs effect had taken me over, tapi saya kuatkan diri, celikkan mata besar-besar..yang tak bestnya masa tu saya terperasan juga jari mungil si bongsu tu **Cik Pan** dok kuis-kuis nasi dlm mangkuk tu...

saya tak kuasa nak marah, nak tinggikan suara..kalau menyirap pun, he is still in his exploring age - semua benda nak pegang, nak picit, nak gigit, nak rasa - jadi saya biarkan sahaja...

sekali ...jeng jeng jeng !

Cik Pan : Mommy ..Look! Where? **sambil angkat bahu**

Mommy : Where is what, sayang? << groggy like hell>>

Cik Pan : Mommy..Where "pis"?

Mommy :??????? **confused as I didn't really understand him - on top of that, I didn't even know that he knows that word**

Harryth : Mommy  - Irfan is asking you where is the green peas lah...

Mommy : oh okay..Okay Irfan, Where?

Cik Pan : Here..Nose!

Mommy: **pengsan!!**

belek punya belek hidung yang comel tu, rupanya memang ada satu biji kacang hidung dia "simpan" dlm lubang belah kiri...berderau darah saya..dah macam-macam terbayang dlm kepala ni...nak kena rush gi klinik ke ni?nak nangis pun ada...:(

nak gelabah memang tak sempat - dlm kepala saya cuma doa byk2 janganlah kacang tu termasuk ke dlm lagi...ciptaan DIA tu memang indah + sempurna kan, kacang tu sedang elok je lubang hidung tu, tak boleh nak naik atas lagi dah..kalau tak bermalam di hospital lah kami anak-beranak, dahlah Inche' SO takde..hu hu hu hu..memang hati saya tak tenang masa tu..

dlm panik sekejap tu, tiba2 saya terfikir nak urutkan tepi hidung anak comel tu ke bawah ..sekali, Alhamdulilah...meluncur laju je kacang sebiji tu turn..rasa nak lompat buat jumping jack pun ada:)

jadi, ye...mulai hari tu saya banned semua jenis bentuk kekacang dlm makanan seharian kami sekeluarga..memang bukan salah kacang tu, salah saya - tapi saya dlm usaha cuba meminimumkan hazardous materials/items dlm rumah saya....

in the way of Mojo-Jojo "Curses you, green peas!**